MIRIAM'S WEBLOG
Dit is de plek waar ik interessante gedachten, rake uitspraken, mooie gedichten en ander wetenswaardigheden met je wil delen. Veel leesplezier,
Miriam
Gedicht van Mary Stevenson
Gedicht van Hans Bouma
De Steen - Gedicht van Bram Vermeulen
De Tweede Steen - Gedicht van Bram Vermeulen
Child Child - Gedicht van Sara Teasdale (engels)
Gedicht uit 1936 van Mary Stevenson (1922-1966):
Ik droomde eens dat ik
wandelde langs het strand,
samen met God.
Tegen de lucht tekenden
zich perioden van mijn leven af,
en voor iedere periode waren er
twee paar voetafdrukken in het zand:
een paar van mijzelf en het
andere van God.
Terugkijkend naar die
voetstappen zag ik opeens een
stuk waar maar één paar stond
afgedrukt. Ik zag ook dat dit
precies het moeilijkste en
verdrietigste moment uit mijn
leven was. Dus zei ik:
"God, ik heb gezien dat juist op
het moeilijkste moment van mijn
leven er maar één paar
voetstappen is en U hebt nog wel
beloofd, dat U altijd bij
me zou zijn!
Ik snap niet dat U me juist op
dat moment hebt verlaten."
Maar God zei:
"Mijn lieve kind, ik houd van je
en zou je nooit verlaten.
In jouw momenten van strijd en lijden,
daar waar je maar één
paar voetstappen ziet,
daar was het
dat Ik je droeg."
Gedicht van Hans Bouma (Hans Bouma collectie, Uitgeverij Kok - Kampen)
Stem die fluistert,
koestert, verwarmt.
Stem die gelooft,
verdiept, verheft.
Stem die mooier,
steeds mooier,
rijker,
steeds rijker maakt.
Stem die herkent, draagt,
bezielt en bemint.
Stem zo nabij,
stem van jou.
Gedicht van Bram Vermeulen (1946-2004)
(uit Onvolledig werk, Antwerpen/Baarn 1999)
De Steen
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Het water gaat er anders dan voorheen
De stroom van een rivier hou je niet tegen
Het water vindt er steeds een weg omheen
Misschien eens, gevuld door sneeuw en regen
Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee
Om hem dan glad en rond gesleten
Te laten rusten in de luwte van de zee
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die ene steen
De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die ene steen
Het water nooit dezelfde weg zal gaan
Gedicht van Bram Vermeulen (1946-2004)
(uit Rust, Uitgeverij Houtekiet 2005)
De Tweede Steen
Ben ik een steen in de rivier,
het water stroomt aan mij voorbij.
En was het troebel en was het helder,
Wassen en slijpen zou het mij.
Maar het is troebel en vol resten
en daar ik ongeslepen ben
Zet zich het vuil dat mij voorbijstroomt
ruw aan mijn oppervlakte vast.
Zo maakt juist dat wat mij moet slijpen
mij zwaar van aangeslagen last.
Ben ik een steen in de rivier,
meer dan het slijpen van het water
zullen het andere stenen zijn
die mij door botsen gladder maken.
Het heen en weer geslingerd worden,
die niet te stuiten stroom van pijn,
zal mij meer dan het slijpen van het water
glad en gepolijst doen zijn.
Gedicht van Sara Teasdale
Child Child
Child, child, love while you can
The voice and the eyes and the soul of a man;
Never fear though it break your heart --
Out of the wound new joy will start;
Only love proudly and gladly and well,
Though love be heaven or love be hell.
Child, child, love while you may,
For life is short as a happy day;
Never fear the thing you feel --
Only by love is life made real;
Love, for the deadly sins are seven,
Only through love will you enter heaven.
